Poesie
A mia figlia MariaLaura
Quanta vot’ t’aggiù abbracciate
e doppo ‘nu poc’ t’aggiù lasciat’.
Nennella mia, si ancora piccirella
E te sfastarie
e ‘ stù patre già tropp’
Vicchiariell!
Tu, Vuò ancor’ pazzia’
Mentre io cerc’
‘e te vasà
Pecchè chist’uocchie
M’hannu fattu annamurà!
Ai miei genitori
Mamma mia
Sta pandemia
è ‘na muria.
Int ‘all’uocchie rà paura,
comme adduje criatur
annù chiagnut!
Quanti lacrim int ‘a stù cor’,
Ma ‘sta faccia era nu’ tor’!
Int ‘ospital, t’avimm’ purtat’
E papà…quanta nuttat’!
Jà, mammà, nu’ ‘mbort
‘a vit è ‘nà chiorte;
E a casa anata vote
te ne port’!
A mio figlio Francesco Pio
Vieni ’cà bellu
e ’ papà, pecché te aggia abbracciàr
E nu’ vas’ in front
Te aggià da’!
Quanta nott’
Aggiù passat’
Int o suonno aggiù ‘zumbat’:
“Nannì! chist’ s’affog’!”
“Sapatiè nun te preoccupà,
chist’ nu’ mor’!”
Nata vote ‘a piglià suonne
Ca, rint‘ o scur ‘ra nuttat’
Na ‘voce annamurat’:
“Papà, Ti voglio Bene”
Int ‘a stu’ mument aggiù capit’
Cà nun era sul nu’ figlie
ma l’ammore ra’ famigl’ !